De evolutie van bestuivingskarakteristieken en reproductieve isolatie in nauw verwante hybridiserende plantensoorten: een biogeografische benadering

Het idee dat de selectie tegen hybriden de evolutie van nieuwe prezygotische isolerende barrières zou kunnen bevorderen, werd eerst door Alfred Russell Wallace in zijn boek "Darwinisme: Een Expositie van de Theorie van Natuurlijke Selectie, met een aantal toepassingen ervan" voorgesteld. Het idee was echter voor lange tijd controversieel, en overtuigend bewijs ontbreekt nog steeds grotendeels. Niettemin suggereert recent theoretisch en empirisch onderzoek dat versterking vaak een belangrijke rol kan spelen in het verhogen van reproductieve isolatie in de natuur, maar de omvang van de versterkende selectie in de natuur is over het algemeen onbekend, evenals de genen waarop dergelijke selectie optreedt.

In deze studie zullen we verschillen in bloemenkenmerken vergelijken tussen allopatrische en sympatrische populaties van Centaurium erythraea en C. littorale om de hypothese te toetsen dat interacties tussen plantensoorten de evolutie van paringssysteemkarakters vormen. Deze soorten delen een algemene bloemmorfologie en staan bekend om hun hybridisatie in het veld. Recente analyses in sympatrische populaties van deze twee soorten, in België, hebben aanzienlijke verschillen in bloeiende eigenschappen getoond, met name in de mate van herkogamie, die op zijn beurt resulteerde in significante verschillen in de capaciteit voor autonome zelfstandigheid. Alle waarnemingen en experimenten zullen over een groot geografisch gebied worden uitgevoerd om te onderzoeken of en in welke mate verschillen in bloeiende eigenschappen de selectie weerspiegelen  die wordt gegenereerd door de wisselwerking tussen lokale milieuomstandigheden en de wisselwerking tussen de twee plantensoorten.