Sociale cognitie en de emergentie van instituties.

John Searle heeft een theorie van instellingen ontwikkeld, waarvan geld, eigendom en huwelijk voornaamste voorbeelden zijn. Zijn theorie zegt dat een gecodificeerde instelling helpt bij het opbouwen van bepaalde institutionele feiten die gewoonlijk worden gemarkeerd door statusmarkers: openbare tekens ('status markers') geven aan dat dit mijn eigendom is of dat dit  als geld wordt beschouwd of dat zij getrouwd zijn. Het probleem is dat:

1. Searle's conceptuele analyse van instellingen niet vruchtbaar geïntegreerd  kan worden met verklaringen van evolutionair vooroudergedrag
2. het niet voldoende de rol erkent van sociale cognitie bij de opkomst van instellingen. Zijn eigen verklaring van collectieve intentie is onbetwistbaar.

Het project stelt een toelichting voor op de opkomst van instellingen die als uitgangspunt evolutionaire precursoren (uitwisselingsgedrag, territoriale gedrag, ..) en sociale cognitie, voldoende om Gricean, communicatieve bedoelingen te vormen en te herkennen. Gricean mechanismen staan laten toe status markers (tekens) te creëren die deontische eigenschappen aanduiden (zoals 'deze lijn niet overschrijden' of 'accepteer dit voor dat') die institutionele objecten of feiten karakteriseren. Zodra de statusmarkeringen stabiliseren als conventionele tekens die deontische eigenschappen aanduiden (een beetje de manier waarop conventionele talen afkomstig zijn van incidentele niet-natuurlijke betekenis), kan er expliciete codificatie (in documenten, contracten, ...) van wat deze tekens betekenen - van hun deontische eigenschappen - ontstaan. Expliciete codificatie stabiliseert de overdracht van instellingen. De laatste stap in de genealogie van instellingen is wanneer de instelling zelfreflectief wordt, d.w.z. wanneer degenen die handelen onder haar bescherming weten dat zij binnen een instelling optreden en geen patronen volgen dat zij voor zichzelf als natuurlijke of als (Bovennatuurlijke) magische rituelen.