Opvattingen van burgers over de (on)voorwaardelijkheid in de activerende verzorgingsstaat. Wat bepaalt attitudes ten aanzien van werkverplichtingen verbonden aan sociale rechten?

Hedendaagse verzorgingsstaten worden vaak activerende verzorgingsstaten genoemd vanwege de verschuiving in activering gedurende de afgelopen decennia. Volgens dit kader, moeten mensen economisch actief zijn en snel weer de arbeidsmarkt betreden als ze werkloos zijn. Terwijl het beginsel van welvaartsconditionaliteit centraal staat in de activeringsverschuiving, en in het bijzonder bij sanctionerend actief arbeidsmarktbeleid, krijgt het beginsel van de onvoorwaardelijkheid steeds meer ruimte in openbare debatten, vooral in verband met het beleidsvoorstel voor een universeel basisinkomen. Ondanks dat er meer en meer onderzoek gebeurt naar de publiek opinie ten opzichte van deze beleidstrends, zijn er nog steeds lacunes met betrekking tot twee belangrijke aspecten: (1) rond de achterliggende mechanismen van steun voor een sanctionerend actief arbeidsmarktbeleid, en (2) rond de wijze waarop burgers hun houdingen ten aanzien van deze twee onderling samenhangende aspecten van de activerende welvaartsstaat, voorwaardelijkheid en onvoorwaardelijkheid, combineren. Het project probeert deze lacunes op te vullen door de meningen van Europese burgers over deze nieuwe oriëntaties in het sociaal beleid te analyseren en heeft als doel om structurele en culturele breuklijnen in de hedendaagse publieke opinie bloot te leggen. Hiervoor worden zowel kwantitatieve data uit nationale en Europese enquêtes als kwalitatieve data uit Nederlandse interviews gebruikt om de structuur van de publieke opinie naar de activerende verzorgingsstaat te ontrafelen.