Het onderzoeken van psychologische risicofactoren en het testen van een e-learning module ter verbetering van de detectie en predictie van delirium bij gehospitaliseerde

Delirium is de meest voorkomende complicatie in het ziekenhuis. Het treft 11% tot 68% van de chirurgische patiënten, 29% tot 64% van de medische patiënten, en tot meer dan 88% van de patienten op de afdelingen intensieve zorgen en palliatieve zorgen. Preventie en een vroegtijdige detectie zijn momenteel de meest effectieve strategieën om het optreden van delirium en zijn negatieve gevolgen te beperken. Binnen deze strategieën spelen verpleegkundigen een belangrijke rol. Door de continuiteit in hun contacten met patienten spelen zij een centrale rol in het detecteren en aanpakken van risicofactoren en in het observeren van vroegtijdige signalen die duiden op een delirium, zoals acute veranderingen en fluctuaties in het bewustzijn, cognitie en gedrag van patiënten. Toch worden preventieve maatregelen weinig toegepast en wordt delirium vaak niet herkend in de dagelijkse praktijk. Daarom zijn blijvende investeringen in de preventie en vroegtijdige detectie van het syndroom noodzakelijk om het management van delirium in de dagelijkse praktijk te optimaliseren.

Dit doctoraatsproject beoogt drie belangrijke verpleegkundige aspecten binnen de preventie en vroegtijdige detectie van delirium te bestuderen, door: 1) het bepalen of preoperatieve psychologische factoren (i.e. angst, depressie) risicofactoren zijn voor een postoperatief delirium bij oudere cardiochirurgische en heupfractuur patiënten, 2) het evalueren van de psychometrische aspecten en gebruiksvriendelijkheid van twee screeningsinstrumenten voor delirium wanneer deze gescoord worden door verpleegkundigen tijdens de dagelijkse routinezorg, en 3) het evalueren van de effectiviteit van delirium educatie via een nieuw ontwikkelde e-learning tool op uitkomsten bij verpleegkundigen en patiënten.