De rol van homocysteïne in atherothrombose herbekeken.

Hyperhomocysteïnemie is een metabole risicofactor voor ischemische cardiovasculaire aandoeningen. Volgens de homocysteïnehypothese bestaat er een causale relatie tussen homocysteïnespiegels en het optreden van atherosclerotische vasculaire aandoeningen. Klinische trials hebben tot op heden deze hypothese niet kunnen bewijzen. Dit kan het gevolg zijn van de geringe efficaciteit en geringe selectiviteit van de gebruikte interventies (vitamine B6, vitamine B12, foliumzuursupplementatie). Anderzijds kan de homocysteïnehypothese fout zijn en steunt de geobserveerde epidemiologische relatie op de aanwezigheid van confounding variabelen. In dit project wordt hepatocyt-specifieke gentransfer toegepast om selectief homocysteïne en/of plasma cholesterol te verlagen. Het eerste orbjectief van dit project is de herevaluatie van de homocysteïnehypothese en meer specifiek het testen van de hypothese dat er een drempelwaarde bestaat in de relatie tussen homocysteïneplasmaspiegels en atherogenese in een muismodel van gecombineerde hyperhomocysteïnemie en hypercholesterolemie. In dit model wordt tevens de waarde nagegaan van endothelial progenitor cel (EPC) aantal, EPC functie en endotheelfunctie als predictoren van de progressie van atherosclerose. Het tweede objectief is het evalueren of de toename in EPC aantal en verbeterde EPC functie ten gevolge van de verlaging van plasma homocysteïne en/of cholesterol in een gecombineerd model van hyperhomocysteïnemie en hypercholesterolemie resulteert in een verbeterde overleving en verbeterde ventricualire remodellering post-myocardinfarct.

Trefwoorden:Endothelial progenitor cells, Cardiac remodeling, Gene transfer, Homocysteine, Atherosclerosis, Myocardial infarction, Ischemic cardiovascular diseases

Disciplines:Cardiale en vasculaire geneeskunde