Het documentaire paradigma van de moderne beschrijvende poëzie (1900-1950).

Het doel van mijn onderzoeksproject over het documentaire paradigma in de poëzie (1900-1950) is het ontwikkelen van een theorie van de moderne beschrijvende poëzie. Dit project situeert zich in het verlengde van mijn doctoraatsonderzoek rond de verbeelding in de fotografie, dat één van de modellen of de "interpretanten" (interprétants) (Ortel, 2008) vormt voor de modernistische poëzie. Het opzet is het bestuderen van een Franstalig corpus van beschrijvende poëzie waarvan de esthetica en/of het epistemologische statuut een documentaire doelstelling inhoudt. Hierbij gaat specifieke aandacht uit naar de manieren waarop de beschrijvende poëzie elementen ontleent aan het domein van het document, via verwijzingen naar extrapoëtische modellen (de roman, het essay, de pers, enz.) en extraliteraire modellen (schilderkunst, cinema, fotografie, radio, enz.). Wat wil deze poëzie precies registreren, documenteren en laten zien? Welke functies en zelfdefiniërende metaforen ontleent ze aan andere domeinen? Dit documentaire paradigma is kenmerkend voor een nieuw "poëticaal systeem" (régime de poéticité) en leidt tot een herschikking van een aanzienlijk deel van de poëzie in de eerste helft van de twintigste eeuw. Het paradigma wordt zowel bij de avant-gardes (in het bijzonder bij de surrealisten) als in het modernisme onderzocht. Het corpus omvat ook talrijke, veeleer 'secundaire' dichters, wier poëtische praktijk overschaduwd wordt door hun andere literaire praktijken (Mac Orlan, Cendrars of Morand), of die een marginale literaire positie bekleden (Albert-Birot, Fargue of Roussel).

Trefwoorden:Descriptive poetry, French poetry, Modernism, Avant-gardes, Surrealism

Disciplines:Talen, Literatuurwetenschappen, Theorie en methodologie van de talenstudies, Theorie en methodologie van de linguïstiek, Theorie en methodologie van de literatuurwetenschappen, Andere linguïstiek en literatuurwetenschappen