< Terug naar vorige pagina

Project

Op zoek naar de functionele mechanismen achter de effecten van spatiale aandacht op neurale responsen.

Onze ogen krijgen op elk moment een grote hoeveelheid visuele informatie te verwerken, maar niet alle prikkels worden bewust waargenomen en prikkels op bepaalde locaties worden beter gepercipieerd dan die op andere posities. Dit vermogen om stimuli op vrijwillig gekozen locaties in groot detail waar te nemen, noemt men spatiale aandacht. Gezien de beperkte informatie-verwerkingscapaciteit van de hersenen, is spatiale aandacht van cruciaal belang om te overleven en normaal te functioneren. Aandacht voor een bepaalde ruimtelijke regio beïnvloedt de activiteit van neuronen in de hersenen, wat resulteert in een verhoogde efficiëntie waarmee prikkels uit die regio worden verwerkt door populaties van neuronen. Echter, de specifieke mechanismen die spatiale aandacht gebruikt om de activiteit van neuronen te wijzigen, zijn nog onbekend. Steunend op gedrags-, neurofysiologische- en wiskundige technieken wordt in dit project nagaan of zogenaamde "normalisatie" mechanismen de basis vorm en waarop spatiale aandacht steunt om neuronale activiteit te veranderen. Een goed inzicht in de neurale mechanismen op basis waarvan spatiale aandacht fungeert, zal verstrekkende gevolgen hebben voor ons begrip van spatiale aandacht in het bijzonder en van sensorische verwerking in het algemeen.
Datum:1 okt 2012 →  18 jul 2017
Trefwoorden:Visuele perceptie, Aandacht, Neurofysiologie
Disciplines:Andere biologische wetenschappen, Scientific computing, Bio-informatica en computationele biologie, Maatschappelijke gezondheidszorg, Publieke medische diensten, Neurowetenschappen, Biologische en fysiologische psychologie, Cognitieve wetenschappen en intelligente systemen, Ontwikkelingspsychologie en veroudering, Dierkundige biologie, Algemene biologie