Ontwikkeling van nieuwe Drosophila modellen om de dystonie pathogenese te begrijpen.

Mutaties in het ε-sarcoglycan gen veroorzaken DYT 11, een bewegingsstoornis met aanvang op jonge leeftijd. ε-Scg is een onderdeel van het zoogdieren sarcoglycan complex in spieren, maar recent werd aangetoond dat het op meer plaatsen tot expressie komt dan andere sarcoglycanen, in heb bijzonder in de hersenen. Tot op heden is er weinig gekend over de neuronale functie van epsilon sarcoglycan. In dit project zullen we de neuronale functie bestuderen van α/ε-Scg, het Drosophila homoloog van ε-Scg. Drosophila werd als modelsysteem gekozen omdat het een gereduceerde functionele redundantie vertoont voor de sarcoglycan eiwitten. We zullen de weefsel-specifieke distributie van het eiwit bestuderen in Drosophila, bepalen of een neuronal sarcoglycan complex bestaat en of het geconserveerd is in invertebraten. Daartoe zullen we fenotypes van weefselspecifieke neerregeling van epsilon sarcoglycan bestuderen. Daarnaast zal ook de impact bestudeerd worden van functieverlies van α/ε-Scg in het zenuwstelsel. De fenotypes zullen geanalyseerd worden in verschillende assays om een mogelijke rol in de controle van gedrag and in de fysiologie en functie van het zenuwstelsel te identificeren. Daarop aansluitend zullen we screens uitvoeren (deficiency-, enhancer- of suppressor screens) om neuronale interactiepartners van α/ε-Scg te vinden. Aan het einde van dit project verwachten we de rol van α/ε-Scg te hebben geïdentificeerd en gekarakteriseerd in functie en ontwikkeling van Drosophila, wat uiteindelijk kan leiden tot nieuwe benaderingen om dystonie te behandelen.