Op zoek naar een nieuw evenwicht tussen gegevensuitwisseling en gegevensbescherming in het licht van semantische interoperabiliteit

Het functioneren van de door de EU voorgestelde (persoonlijke) Data Spaces-infrastructuur, gestructureerd als een verzameling van gedistribueerde (verspreide) maar gekoppelde opslaglocaties, hangt af van de snelheid waarmee computersystemen relevante gegevens kunnen verzamelen en verwerken voor een specifieke gebruikscontext en de relevante relaties tussen gegevens in een dergelijke infrastructuur begrijpen. Vanuit technisch oogpunt moeten gegevens die in computersystemen worden ingevoerd, van een interoperabel formaat zijn, zodat ze efficiënt kunnen worden gedeeld tussen verschillende infrastructuren (syntactische interoperabiliteit). Om gebruikers van Data Spaces meer accurate en op maat gemaakte informatie aan te bieden en om de onderlinge relaties tussen gegevens in kaart te brengen, moeten computersystemen de betekenis van gedeelde gegevens verder begrijpen (semantische interoperabiliteit).

Door verschillende stukjes gegevens aan elkaar te koppelen en computersystemen hun onderlinge relaties en hun specifieke betekenis op een meer abstract niveau te laten begrijpen (ongeacht de specifieke gebruikscontext), kunnen stukjes gegevens die verspreid zijn over gedistribueerde opslaglocaties eenvoudig met elkaar worden geïntegreerd op manieren die de AVG niet kon voorzien. De balans tussen gegevensdeling en gegevensbescherming zoals vastgelegd in de AVG staat daardoor onder druk. Principes, concepten en rechten uit de AVG die dat evenwicht implementeren, houden alleen rekening met een context van syntactische interoperabiliteit en centrale datasilo's en moeten mogelijk worden herzien om het wijdverbreide gebruik van semantische interoperabiliteitstools in een Data Spaces-context in acht te kunnen nemen. Semantische interoperabiliteitstools en hun concrete impact op de balans zoals vastgelegd in de AVG blijven echter onderbelicht door juristen.