Onderwijzen zonder wijzen?

Dit boek verruimt en verdiept de reflecties in 'De onderwijskunde voorbij' (Reeks DIROO ACADEMIA nr. 8).De auteurs bepleiten de prioriteit en de onherleidbaarheid van de pedagogisch-didactische praxis. Het aandachtig beluisteren en fenomenologisch beschrijven van de ervaringen en beschouwingen van verschillende laatstejaarsleerlingen en van drie leerkrachten vormt het uitgangspunt.Het concrete schoolgebeuren en de alledaagse klas- en lespraktijk – de geleefde werkelijkheid – relativeert zeer sterk de waarheidsaanspraken van de empirische onderwijskunde enerzijds en de politiek-economische rationaliteit anderzijds.Onvervangbaar blijft het persoon-zijn en de dialogische competentie van de leraar als (onder)zoekende expert en van de leerlingen als bevoorrechte gesprekspartners en kritische medespelers in een open onderwijsverhaal.Niet performantie, output en kwaliteitscontrole, maar verantwoordelijkheid, vrijheid en vertrouwen zijn de basiscategorieën van de dialogale pedagogiek.Deze bundel levert een aanzet en een oproep tot het fundamenteel – filosofisch en menswetenschappelijk – doordenken van de ethische dimensie van onderwijs en opvoeding.

ISBN:978-90-382-1250-0

Publication year:2008