'Is dat geen groteske contradictie, een chaos met een systeem?' Het beleg van Laken en de traditie van de romancyclus

Als literaire vorm is de romancyclus een ambitieus project met grootse aanspraken: de cyclus zou de totaliteit van een tijdvak, ervaringswereld of maatschappij kunnen vatten. Die indruk van totaliteit komt voort uit de eigenschappen die de cyclus tot cyclus maken en die volgens dit hoofdstuk kunnen dienen als basis voor een leesmodel. Het gaat om vier structurele kenmerken: deel-geheelrelaties, de terugkeer van personages, de thematisering van tijd en het cyclische principe. Het hoofdstuk bespreekt de eigenzinnige manier waarop Het beleg van Laken die kenmerken invult en zich verhoudt tot de literaire traditie van de cyclus, bijvoorbeeld door intertekstuele lagen (zoals La Divina Commedia en de Decameron) te vermengen en door het realisme te doorbreken. Zo wordt duidelijk dat de tetralogie in de rijke traditie van de romancyclus past maar die traditie ook naar haar hand zet. Tegelijk toont de analyse de poreuze grenzen tussen cyclus en oeuvre. Niet alleen strekt Van den Broecks vierling zich via allerlei verbanden uit over andere werken, critici rekenen andere romans, met name Aantekeningen van een stambewaarder en Brief aan Boudewijn, zelfs tot de cyclus.

ISBN:9789401480017

Accessibility:Closed