When the voice doesn't speak to the mind: an articulographic investigation of feedback deficits in Childhood Apraxia of Speech. (FWOTM879)

Childhood Apraxia of Speech (CAS) is a pediatric developmental language disorder that causes children to have difficulties with vowel and consonant production. Feedforward and feedback problems have been advanced as a causal factor for the speech production deficits. According to the Directions in Velocity of Articulators (DIVA) model, two feedback mechanisms exist in speech production: auditory and somatosensory (i.e. sensory information on the position of the articulators) feedback. Research has shown that CAS patients heavily rely on auditory feedback, but somatosensory feedback has been experimentally disregarded. We propose to alternately disrupt both feedback systems described in the DIVA model, and evaluate the deviations the disruptions induce during syllable productions controlled for length, individual complexity and sequence complexity compared to a baseline condition (no disruption) and productions of matched healthy controls. The experimental set-up follows a case-control design. Data will be analyzed via mixed effects models and generalized additive modeling in R. The main objective is to establish in-group and between-group comparisons of the effects of a feedback disruption of the recognized feedback systems in the DIVA model. This will be done by comparing the measurements of the spatial deviations of the articulators as well as changes in vowel durations via electromagnetic articulography (EMA) in CAS patients and the controls when they produce the stimuli.

Verbale dyspraxie is een pediatrische spraakstoornis die tot gevolg heeft dat kinderen problemen ondervinden met het uitspreken van klinkers en medeklinkers. Problemen mbt feedforward and feedback signalisatie werden eerder aangehaald als de causale factor voor deze spraakproblematiek. Indien men het Directions in Velocity of Articulators (DIVA) model volgt, zijn er twee belangrijke feedback mechanismen binnen het spraakproductieproces: auditieve en somatosensorische (dwz: sensorische informatie omtrent de positie van de articulatoren) feedback. Onderzoek heeft aangetoond dat kinderen verbale dyspraxie in overmate beroep doen op de auditieve feedback, maar somatosensorische feedback werd experimenteel zelden onderzocht in vivo.

We stellen voor om voor beide feedbackmechanismen een (gedeeltelijke) onderbreking te veroorzaken en de afwijkingen te onderzoeken die deze verstoringen veroorzaken tijdens het uitspreken van lettergrepen die gecontroleerd worden voor lengte, individuele complexiteit en complexiteit van sequenties t.o.v een baseline conditie (geen verstoring) en de producties van (“gezonde”) sprekers zonder verbale dyspraxie. De experimentele opbouw is een case-control design. Data zal geanalyseerd worden via mixed effects models en generalized additive modeling in R. Het hoofddoel is het bekomen van in-group en between-group vergelijkingen van de effecten van de verschillende feedback-verstoringen van de erkende feedback systemen binnen het DIVA model. Dit zal gedaan worden door metingen van de ruimtelijke afwijkingen van de articulatoren en klinkerduur na te gaan via elektromagnetische articulografie (EMA) in patiënten met verbale dyspraxie tijdens productie van de stimuli.

Keywords:articulographic, speech therapy

Disciplines:Speech and language therapy