Het kleinste archiefdocument als historische vaderschapstest. De combinatie DNA en stambomen verraden de frequentie koekoekskinderen over de eeuwen heen

Met Mater certa, pater semper incertus hadden de Romeinen al hun eigen versie van de meer hedendaagse uitdrukking Mommy’s baby, daddy’s maybe. Het verwijst naar de onzekerheid die een vader heeft (gehad) over de biologische band met zijn kind. Tegenwoordig kan bij twijfel via DNA een sluitende vaderschapstest uitgevoerd worden. Datzelfde DNA biedt nu ook als levend – en minuscuul klein – archiefdocument zelfs de mogelijkheid om in combinatie met klassiek genealogisch onderzoek te bepalen of er zich in het verleden een breuk tussen de juridische en biologische stamboom heeft voorgedaan. In Vlaanderen en Nederland werd met de hulp van honderden genealogen voor de allereerste keer wereldwijd een grootschalig genetisch onderzoek uitgevoerd naar de historische frequentie van ‘koekoekskinderen’, kinderen die een andere biologische vader blijken te hebben dan verondersteld. Dankzij bijkomende informatie uit archiefbronnen waaronder geboorteplaats, leeftijdsverschil tussen beide ouders, en sociale klasse was het zelfs mogelijk om te achterhalen welke factoren de kans op een koekoekskind in de Lage Landen hebben beïnvloed. In dit artikel bespreken we de opmerkelijkste resultaten van dit innovatief en burgerwetenschappelijk onderzoek. Ook bieden we een algemene ‘doe-het-zelf’-gids aan om als genealoog aan de slag te kunnen gaan met stambomen en DNA.

Publication year:2020

Accessibility:Open