Handig instrument of sturend mechanisme? Over de werking van beroepsstandaarden voor leraren en lerarenopleiders

Op 20 jaar tijd groeiden beroepsstandaarden voor leraren en lerarenopleiders uit tot een vaste waarde in het onderwijsveld in Nederland en Vlaanderen. Beleidsmakers, onderwijsonderzoekers en beroepsgroepen van lerarenopleiders zien er een handig instrument in om de kwaliteit van en de waardering voor hun beroep te bevorderen. Tegelijk maken dit soort instrumenten het mogelijk om opleidingsprogramma’s en nascholingstrajecten voor leraren en lerarenopleiders te ontwerpen en te beoordelen. Daarmee is het vanzelfsprekend geworden om (spreken over) leraar-zijn en leraar-worden te verbinden met (het spreken over) een lijst met competenties. Wat zo evenwel uit het zicht verdwijnt, is dat deze lijsten meer ‘doen’ dan ons enkel een werkinstrument of een referentiekader aanreiken. Van beroepsstandaarden gaat ook een soort sturende werking uit waardoor ze ontegensprekelijk worden. Door deze sturende werking naar de voorgrond te halen, wil dit artikel een aanzet bieden om onze geroutineerde manier van omgaan met beroepsstandaarden te herbekijken.

Publication year:2016